İnsanların yaşaması için hava ve sudan başka yiyecek de çok önemli bir gereksinimdir. • Yiyeceğe ulaşmak hayli zordu Antik Çağ’da. • İlk evrelerde bitkisel besinini bulup toplayan, hayvansal besinini izleyip avlayan insan, giderek bazı buluşlarıyla beslenme uğraşları bakımından diğer canlılardan ayrılır. • Ateşi bulan insanoğlu önce bununla ısınmış, sonra aydınlanma gereksinimini karşılamış ve yine ateşle yiyeceğini pişirmiş. • Gittikçe besin yaratma konusunda deneyime sahip olan insanoğlu, besini sadece karnını doyurmak için değil, aynı zamanda farklı tatlar denemek için de pişirmiştir. • Bir yandan ticaret yoluyla değişik besin maddeleri elde edilirken, bir yandan da yeni malzeme birleşimleri ve yeni pişirme yöntemleri denenmiştir. • Hazırlanan yemeklerin kimyasında coğrafi etkenler özel bir rol oynamış, yöresel “mutfak”lar ortaya çıkmıştır. Bir arada yaşayan çoğu canlı gibi insanoğlu da besinini paylaşmıştır, yalnız bunu kuru kuruya değil, sohbet ve eğlence eşliğinde yapmıştır. • Böylece ortaya çıkan sofra adetleri de zaman, yer ve başka koşullara bağlı olarak, tüketilen yiyecek ve içecekler kadar farklılaşmıştır. • Yunan ve Roma toplumlarına özgü mutfak kültürünü antik kaynaklardan öğrenebiliriz. • Antik yazarlar besin çeşitlerini, bunların üretim ve ticaretini; hazırlanan yemekleri ve sunuş biçimini; neyin, ne zaman, nerede, nasıl tüketildiğini bildirirler.Homeros ve komedya yazarlarının verdiği bilgiler önemlidir. • Klasik ve Hellenistik Dönem mutfak ve sofra kültürüne dair vazgeçilmez iki kaynak, lulius Polluks’un Onomastikon ve Athenaios’un Deipnosophistai adlı eserleridir. • Polluks 2. yy. içlerinde, Athenaios aynı yüzyılın sonlarında eserlerini kaleme almışlar. • Bu kaynakların arasında Mithaikos, Arkhestratos, Semonaktides gibi aşçı - yazarların, Philistron, Diokles ve Mnesitheos gibi hekim yazarların kitapları da vardır.
Apart from air and water, food is also a very important requirement for human survival. • It was very difficult to reach food in Antiquity. • Humans, who find and collect their plant food in the first stages, follow and hunt their animal food, gradually differ from other living things in terms of their feeding efforts with some of their inventions. • The human being, who found fire, first warmed with it, then met his need for enlightenment and cooked his food with fire again. • Increasingly, human beings, who have experience in creating food, have cooked food not only to fill their stomachs, but also to try different flavors. • While different nutrients were obtained through trade, new material combinations and new cooking methods were tried on the other. • Geographical factors played a special role in the chemistry of the prepared dishes, and local “cuisines” emerged. Like most living things, human beings shared their food, but they did this not only dry but also in the company of conversation and entertainment. • Thus, the resulting table customs have also differentiated as much as the food and beverages consumed, depending on time, place and other conditions. • We can learn the culinary culture of Greek and Roman societies from ancient sources. • Ancient writers describe the types of foods, their production and trade; the prepared dishes and the way they are presented; they report what, when, where and how they are consumed. The information given by Homer and comedy writers is important. • Two indispensable sources about the cuisine and table culture of the Classical and Hellenistic Periods are the works of lulius Polluks called Onomastikon and Athenaios' Deipnosophistai. • Pollux 2nd century. Among them, Athenaios wrote his works at the end of the same century. • Among these resources are the books of cook-authors such as Mithaikos, Archestratos, Semonaktides, and physician writers such as Philistron, Diokles and Mnesitheos.
Comments