Güney Kore Geleneksel Seramikleri ve 20. Yüzyıl’da Yeniden Canlandırılmaları Güney Kore’nin günümüzde yemek kültürüne bağlı yaşayan geleneksel seramik türleri; Goryeo Dönemi seladonu ‘ch’ongja’ (Resim 1a), Goryeo Dönemi sonlarında beliren ‘buncheong’ (Resim 1b), Joseon Dönemi (1392-1910) porseleni ‘baekja’ (Sayers ve Rinzler, 1987: 55) (Resim 2a, 2b) ve günümüzdeki şeklini Joseon Dönemi’nde alan ‘onggi’ (Resim 3) adı verilen etnik earthenware kaplardır (Onggi, 2010, 30 Kasım). Goryeo Dönemi’nde, beş yüzyıl Kore’ye özgü seramik türünü oluşturan gri-yeşil renkli seladonlar, Kore seramik tarihinde, teknolojik ve kavramsal değişime yol açmış, Kore seramiklerinin estetik niteliklerini belirlemiş, renk öğesi, bezemeler ve tasarım kadar önemli bir unsur haline gelmiştir. Goryeo seladon geleneğine dayanan ve Joseon Hanedanlığı'nın ilk iki yüzyılında ortaya çıkan buncheong seramikler; seladon ve porselene göre, kaba gri gövdeli, poroziteli özgün bir seramik grubunu oluşturmuş, bölgesel özelliklere göre çeşitlenerek, Goryeo seladonlarının klasik zarafetine karşın deneysel ruhu temsil etmişlerdir (Lee, 2003a; Lee, 2003b).Joseon Dönemi’nde buncheong seramiklerin bölgesel yayılımlarının tersine porselen eşya üretimi merkezileşmiş, 1460'ların başlarından 19. yüzyıl’ın ikinci yarısına kadar, Bunwon (Gwangju) porselen üretim merkezi olmuş, 15. ve 16. yüzyıllarda mutfak ve sofra eşyası ve törensel amaçlı porselen kaplar üretilmiştir (Lee, 2004). Kraliyet egemenliğinde 16. yüzyıl’a kadar üretilen porselen, bölgesel fırınların kurulması ve buncheong fırınlarında porselen üretilmeye başlanması ile tüm yarımadada yaygınlaşmış, yüzyılın sonlarına doğru Japon istilasının da etkisiyle buncheong geleneği sona ermiştir (Lee, 2003b). Japonya'nın 16. yüzyılda, Kore'yi işgali ‘seramik savaşları’ (yakimono sens) olarak da bilinmektedir. Japonya’da çay törenlerinin politik önemde olması ve çay kaplarında kusurlu estetik görünümün felsefi bir yaklaşım olarak benimsenmesi, Kore’yi işgalleri sırasında Komutan Hideyoshi ve ekibinin estetik beğenilerine uygun gördükleri buncheong seramikleri üretmeleri için Kore’li ustaları esir almalarına ve buncheong tarzında çay kaplarının Japonya’da üretilmeye başlamasına neden olmuştur (Tonk, 2016). Günümüzde çeşitli renklerde ve beyaz astarla bezenmiş, yeşil renkli yarı saydam sırla kaplı, bölgesel farklılıklarla çeşitlenmiş Buncheong seramikler, Japonya’da ve Kore'de çağdaş çömlekçiler tarafından canlandırılmıştır (Lee, 2003b). Joseon Dönemi’nin Neo-Konfüçyanizm ile ilişkili saf estetiği yansıtan düz beyaz porselen minimalist eşyalara yönelik tutkusu, tamamen korunamamış, porselen eşyaların yüzeylerine, 15. yüzyıl’ın başlarından itibaren mavi, 17. yüzyıldan itibaren kahverengi, 18. yüzyılda, bakır oksit kırmızısının eklendiği sır altı dekor tekniğinde bezemeler uygulanmış, dolunay formunda beyaz kaplar popüler olmuş ve 19. yüzyıl’da çok renkli sıraltı, ajur ve rölyef dekorlu porselen kaplar üretilmiştir (Lee, 2004).
South Korean Traditional Ceramics and Their Revival in the 20th Century. Goryeo Period celadon 'ch'ongja' (Picture 1a), 'buncheong' appearing at the end of the Goryeo Period (Picture 1b), Joseon Period (1392-1910) porcelain 'baekja' (Sayers and Rinzler, 1987: 55) (Picture 2a, 2b) ) and ethnic earthenware vessels called 'onggi' (Picture 3), which took their present shape during the Joseon Period (Onggi, 2010, 30 November). In the Goryeo Period, the gray-green colored celadon, which formed the type of ceramics unique to Korea for five centuries, led to a technological and conceptual change in the history of Korean ceramics, determined the aesthetic qualities of Korean ceramics, and became an element as important as color, decorations and design. buncheong ceramics based on the Goryeo celadon tradition and appearing in the first two centuries of the Joseon Dynasty; Compared to celadon and porcelain, they formed a unique ceramic group with a coarse gray body and porosity, diversifying according to regional characteristics, and representing the experimental spirit despite the classical elegance of Goryeo celadon (Lee, 2003a; Lee, 2003b). Contrary to the regional spread of buncheong ceramics in the Joseon Period, porcelain From the early 1460s until the second half of the 19th century, Bunwon (Gwangju) became a center of porcelain production, and kitchen and tableware and ceremonial porcelain vessels were produced in the 15th and 16th centuries (Lee, 2004). Porcelain produced under the royal rule until the 16th century became widespread in the entire peninsula with the establishment of regional kilns and the production of porcelain in buncheong kilns, and the buncheong tradition ended with the effect of the Japanese invasion towards the end of the century (Lee, 2003b). Japan's invasion of Korea in the 16th century is also known as the 'ceramic wars' (yakimono sens). The political importance of tea ceremonies in Japan and the adoption of a flawed aesthetic appearance in tea pots as a philosophical approach led to the capture of Korean masters by Commander Hideyoshi and his team during their invasion of Korea to produce buncheong ceramics that they found suitable for their aesthetic tastes, and that buncheong-style tea pots were imported into Japan. also started to be produced (Tonk, 2016). Today, Buncheong ceramics in various colors, decorated with white slip, covered with green translucent glaze, diversified with regional differences, were revived by contemporary potters in Japan and Korea (Lee, 2003b). The Joseon Era's passion for plain white porcelain minimalist ware reflecting the pure aesthetic associated with Neo-Confucianism, which has not been completely preserved, has been added to the surfaces of porcelain ware with blue from the early 15th century, brown from the 17th century, and copper oxide red in the 18th century. Underglaze decoration technique was applied, white pots in the form of a full moon became popular, and porcelain pots with multicolored underglaze, openwork and relief decorations were produced in the 19th century (Lee, 2004).
Comments